Το αλσύλλιο στο Γρίμποβο είναι ένας από τους λίγους δημόσιους χώρους στη Ναύπακτο ο οποίος είναι ελεύθερα προσβάσιμος σε όλους.
Δυστυχώς όμως εδώ και πολλά χρόνια έχει εγκαταλειφθεί από την πολιτεία (πρωτίστως απ' το Λιμενικό Ταμείο όπου “ανήκει” και στη συνέχεια απ' το Δήμο Ναυπάκτου όπου βρίσκεται) με αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο.
Οι ίδιοι φορείς που εγκατέλειψαν το πάρκο στη μοίρα του συμφώνησαν πρόσφατα να μετατρέψουν τον σκουπιδότοπο σε... "καρεκλότοπο” δημοπρατώντας το άλσος σε ιδιώτη.
Είναι ολοφάνερο ότι η παραλία της Ναυπάκτου σφύζει από καταστήματα και τραπεζοκαθίσματα και η μετατροπή ενός από τους λίγους ελεύθερους χώρους σε "ιδιωτικό πάρκο" είναι άσκοπη και άδικη για τον τόπο.
Το αλσύλλιο δεν έχει ανάγκη ιδιωτικοποίησης.
Έχει ανάγκη καθαριότητας, φύλαξης και συντήρησης έτσι ώστε να γίνει χώρος που θα τον επισκέπτεται ο καθένας χωρίς να είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το αντίτιμο που θα του επιβάλλει όποιος επιχειρηματίας αναλάβει την "αξιοποίησή" του.
Σαφώς θα μπορούσε, σε έναν χώρο του αλσυλλίου, να λειτουργήσει ένα δημοτικό αναψυκτήριο ήπιου τύπου, έτσι ώστε ο Δήμος ή το Λιμενικό Ταμείο να βγάζει κάποια χρήματα από την υπενοικίασή του για τα έξοδα συντήρησης του άλσους. Πρέπει όμως το άλσος να ανήκει στους κατοίκους της Ναυπάκτου και όχι σε κάποιον ιδιώτη.
Ο Ναυτικός Όμιλος Ναυπάκτου προσελκύει όλο και περισσότερο κόσμο στην περιοχή και με
πρωτοβουλίες του Ομίλου ο περίβολος χώρος έχει ως ένα βαθμό ευπρεπιστεί. Επιπλέον οι νεαροί ποδηλάτες με αποκλειστικά δικές τους πρωτοβουλίες έχουν φτιάξει το δικό τους πάρκο ποδηλασίας και τα τελευταία χρόνια οι πιο τακτικοί επισκέπτες στο αλσύλλιο ήταν και είναι οι νεαροί αθλητές. Χαρακτηριστική ήταν η επίσκεψη που έκαναν τα μέλη του ΝΟΝ στα σχολεία για να ενημερώσουν τους μαθητές για τη δραστηριότητα του Ομίλου: Κανείς δεν ήξερε που βρίσκεται το αλσύλλιο, όλοι όμως ήξεραν τις "ράμπες" !!!Αυτό λοιπόν το αλσύλλιο, μαζί με τις "ράμπες", που μπορεί με λίγη καλή θέληση να στεγάσει κι άλλες δραστηριότητες (ναυταθλητισμός, beach volley, θεατράκι, δημοτικό αναψυκτήριο κ.α.) οδεύει στα χέρια ιδιώτη που θα αποφασίσει τον τρόπο χρήσης του για όλους τους Ναυπάκτιους.
Κατά την άποψή μας, οι αποφάσεις αυτού του είδους θα έπρεπε να λαμβάνονται απ' το Δήμο και τους πολίτες με γνώμονα τις ελλείψεις της πόλης. Και απ' τη Ναύπακτο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, δεν λείπουν οι καφετέριες...
Η διοίκηση του Ναυτικού Ομίλου Ναυπάκτου
